- hørgul
- hør|guladj., -t, -e
Dansk ordbog. 2015.
Dansk ordbog. 2015.
başdaşı — is. Qəbrin üzərində baş tərəfdə sancılan daş və s. dən nişangah. Əsgər çox qədimdən qalmış hörgülərə, qalın barılara, sarı mamırlı başdaşılarına, üstü ağır qayalarla örtülmüş qəbiristanlığa təsadüf edirdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hörgü — is. 1. Hörmə işi, hörmə tərzi; tikmə. Daşları müəyyən qaydalara əməl edərək bir birinə yapışdırmaq prosesinə hörgü deyilir. // Hörülmüş divar və s. Əhməd . . gözünü saralmış daşlara, uçuqsökük yerlərə, hörgülərin arasında bitən quru otlara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tapan — is. 1. Qırı, asfaltı, torpağı döyəcləyib bərkitmək və hamarlamaq üçün ortasına dəstə vurulmuş qalın taxta parçasından ibarət alət; döyəc. Tapanla asfaltı tapanlamaq. 2. Müxtəlif hörgülərdə hissələri bir birinə bənd etmək üçün qurşaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti