- epigon
- e|pi|gonsb., -en, -er, -erne (kunstner der efterligner andre kunstnere), i sms. epigon-, fx epigondigtning
Dansk ordbog. 2015.
Dansk ordbog. 2015.
epigon — EPIGÓN, epigoni, s.m. Scriitor (de valoare minoră) care imită mijloacele de expresie specifice unui mare scriitor, unui curent sau unei şcoli literare de prestigiu. ♦ Urmaş, succesor (lipsit de valoare). – Din germ. Epigone, fr. épigone. Trimis… … Dicționar Român
epigon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. epigonnie; lm M. i {{/stl 8}}{{stl 7}} mało oryginalny twórca, naśladowca, kontynuator zarzuconych, nieaktualnych idei, prądów, kierunków (np. w literaturze, sztuce, filozofii) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Epigon… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
epìgōn — m 〈G epigóna〉 1. {{001f}}(Epigoni) 〈mn〉 mit. sinovi sedmorice junaka poginulih u ratu protiv Tebe 2. {{001f}}predstavnik znanstvene, ideološke, umjetničke itd. škole koji se iscrpljuje u primjeni ideja i metoda svojih prethodnika; imitator,… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
epigon — epìgōn m <G epigóna> DEFINICIJA 1. (Epigoni) (mn) mit. sinovi sedmorice junaka poginulih u ratu protiv Tebe 2. predstavnik znanstvene, ideološke, umjetničke itd. škole koji se iscrpljuje u primjeni ideja i metoda svojih prethodnika;… … Hrvatski jezični portal
epigon — m IV, DB. a, Ms. epigonnie; lm M. i ( owie), DB. ów «naśladowca wielkich, utalentowanych poprzedników; kontynuator nieaktualnych idei, przeżywających się kierunków w filozofii, literaturze, sztuce» Epigoni Kochanowskiego. Epigon romantyzmu. ‹gr.› … Słownik języka polskiego
epigón — a m (ọ̑) nav. slabš. kdor posnema dela pomembnejših vzornikov, navadno v umetnosti: on sploh ni pesnik, je epigon; Jurčičevi epigoni; stranski oltar je delo drugovrstnega kiparskega epigona … Slovar slovenskega knjižnega jezika
epígon — e|pí|gon Mot Pla Nom masculí … Diccionari Català-Català
Epigon — 1. Efterkuld 2. Eftersnakker … Danske encyklopædi
epigón — s. m., pl. epigóni … Romanian orthography
epigon — ep·i·gon … English syllables