- skamlæbe
- skam|læ|besb., -n, -r, -rne
Dansk ordbog. 2015.
Dansk ordbog. 2015.
skamlać — ndk I, skamlaćam, skamlaćasz, skamlaćają, skamlaćaj, skamlaćał, a. IX, skamlaćlę, skamlaćlesz, skaml 1. «o psie: piszczeć żałośnie, skowyczeć, popiskiwać» Szczeniak skamlał rozpaczliwie. 2. pot. «prosić, błagać o coś żałośnie, natrętnie;… … Słownik języka polskiego
skamleć — ndk IX, skamlećlę, skamlećlesz, skaml, skamlećlał → skamlać … Słownik języka polskiego
skamłać — ndk I, skamłaćam, skamłaćasz, skamłaćają, skamłaćaj, skamłaćał a. IX, skamłaćlę, skamłaćlesz, skaml → skamlać … Słownik języka polskiego
skamleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXb, skamlećlę, skamlećle, skaml, skamlećlał, skamlećleli, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co skamlać. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień