- despekt
- de|spektsb., -en (foragt)
Dansk ordbog. 2015.
Dansk ordbog. 2015.
despekt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. despektkcie {{/stl 8}}{{stl 7}} postępek ubliżający komuś, uchybienie względem kogoś; afront, obraza, dyshonor : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego zachowanie względem mnie na przyjęciu uważam za despekt.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
despekt — m IV, D. u, Ms. despektkcie; lm M. y przestarz. «uchybienie komu, ubliżenie, afront, obraza» Uważać co za despekt. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
dyshonor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dyshonororze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} coś, co stanowi ujmę dla honoru; obraza, despekt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kogoś spotyka dyshonor. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień